Łączenie ołowiu z innymi metalami.

[olgierd_sandalista]

Witam, moje pytanie dotyczy co trzeba zrobić żeby roztopiony ołów po zalaniu np. wahadłówki się jej trzyma, tzn po zastygnięciu nie odpadał. Słyszałem o jakimś kwasie, a jeśli to prawda to gdzie go można nabyć . Z góry dzięki za pomoć. Pozdrawiam.

[samara]

Do tych celów używa się past lub płynów lutowniczych. Można je kupić w sklepach z narzędziami. Używa się różnych, w zależności od tego do jakiego metalu chcesz przylutować warstwę ołowiu. Stal, mosiądz itp. (do aluminim nie da rady). Nalanie na metal roztopionego ołowiu nic nie da. Co najwyżej skupi się on w kroplę (napięcie powierzchniowe). Najpierw trzeba powierzchnię "pobielić" cieniutką warstwą ołowiu grzejąc stal i oczyszczając ją pastami. Dopiero później można dodać większą ilość ołowiu lub cyny i pogrubić nakładaną warstwę. Jeżeli masz możliwość, przed lutowaniem, pokryć (elektrolitycznie) stal miedzią lub cynkiem to lutowanie będzie łatwiejsze.
Do zapobiegania utlenianiu cyny lub ołowiu używa się kalafonii. Którą później można usunać spirytusem. Niekiedy sama kalafonia wystarczy do przygotowania powierzchni metalu pod lutowanie. Dotyczy to jednak tylko niewielkich kawałków metali kolorowych.

[Ynek]

[Jotes]

Jest specjalny kwas solny do lutowania. Ale nie będzie Ci się nadawał w tej postaci, w jakiej go kupisz. Trzeba go koniecznie jeszcze przegotować.
Do tego celu musisz pociąć drobno blachę ocynkowaną, cynkową, lub czysty cynk(to ostatnie najlepiej!). Przelej kwas do słoika, wrzucaj do niego pociętą blachę aż do momentu, gdy przestanie wyraźnie się gotować. Towarzyszy temu takie samo bulgotanie i wysoka temperatura, jak podczas gotowania wody. Gaz, który się wtedy wydziela, jest palny - możesz go podpalić, by nie śmierdział. Spoko, to bezpieczne.

Dopiero tak przygotowany kwas nadaje się do lutowania innych metali, niż ocynkowane. Przelej kwas do buteleczki i już jest gotowy do lutowania. Przy lutowaniu ocynku, po posmarowaniu powierzchni kupnym kwasem, wyraźnie widać jak on jeszcze się "przegryza" z ocynkiem. Towarzyszą temu bąbelki, coś jak piana.

Teraz wahadłówka! Koniecznie każdą z nich, którą chcesz nadlać cyną lub ołowiem, musisz przetrzeć papierem ściernym. Trzeba zetrzeć tą warstwę nałożoną na blachę dla lepszego połysku, a jednocześnie zabezpieczjącą ją przed korozją!

Lutowanie: doradzam cynę dziewięćdziesiątkę. Ciężar porównywalny do ołowiu, a nie będzie Ci czernieć. Taką cynę łatwo poznać,gdyby nie miała oznaczenia - "90". Podczas zginania laski cyny, towarzyszy temu charakterystyczne trzeszczenie! Tylko i wyłącznie dziewięćdziesiątka trzeszczy - żadna inna!
Utnij kawałek tej cyny, połóż na blasze, trzymając całość w kombinerkach, grzej nad palnikiem kuchni gazowej. Gdy już zobaczysz, że cyna zaczyna się rozpuszczać, posmaruj powierzchnię blachy kwasem, używając do tego celu małego pędzelka. Ustawiając pod odpowiednim kątem blachę, spowodujesz, że cyna rozpłynie się tak, jak Ty sobie tego życzysz.
Gdy masz już nadlaną blachę, nie studź jej od razu wodą! Zaczekaj aż cyna "stanie", odłóż blachę na bok - np na zlewozmywaku - a na koniec ostudź wszystkie nadlane i zmyj resztę kwasu, bo będą Ci kółka rdzewieć. Najlepiej zrób to wodą ze sporym dodatkiem płynu do mycia naczyń - mydło neutralizuje kwas...

Miłej zabawy. ;)

[Ynek]

A jednak można było to rozwinąć.

[olgierd_sandalista]

Wielkie dzięki panowie, jutro postaram zakupić sobie ten kwas.

[Ynek]

Cieszę się że mogłem pomóc. hahaha Żart.