Ku pamięci p. Słodowego czyli własne zabawki z dzieciństwa

[Don_Pedro]

Przy okazji seriali pojawiły się nuty nostalgicznych wspomnień z młodości forumowiczów. Docio zainspirował mnie, więc zadaję pytanie: Jakie w młodości skonstruowaliście ciekawe zabawki ?
My mieliśmy paczkę na podwórku, w której każdy miał swoją rolę. Pewnego razu wspólnymi siłami zrobiliśmy:
1. Syntezator - było to niezwykle prymitywne urządzenie na kawałku płyty pliśniowej. Przewierciliśmy dziury, wkręciliśmy pokrętła z różnymi elementami elektrycznymi, kondensatorami, itp.itd. Z przodu zamontowaliśmy klawisze. Było to wszystko wielkości może zeszytu A5 zasilane na baterię R4 (pamiętacie takie ? jak się przytknęło język do styków to nieźle kopało ). Muszę przyznać, że nieźle jak na tamte czasy dźwięki wydawało, rzecz jasna słabej jakości. Ale namiastka dźwięku syntezatora w dobie szalejącego nurtu "new romantic" była dla nas swoistym cudem techniki. Spokojnie udawało się na nim wystukiwać rytmy kojarzone ze znanymi utworami muzyki elektronicznej i new romantic, a nawet pewne impresje a la Kitaro. Później główny twórca "naszego syntezatora" jak podrósł to grał na klawiszach w lokalnym zespole, a reszta naszej paczki - hm, no cóż DP czasem coś skrobnie na PW 8)
2. fliper - na w miarę dużym kawałku płyty paździerzowej powbijaliśmy gwoździe, wydłubaliśmy zapadki, kiepskim klejem dokleiliśmy pułapki i różne tam urozmaicenia, zaś systemem sznurków w miarę sprawnie poruszaliśmy flipami. Metalowa kulka nawet dala się odbijać i prowadzić po różnych kanałach, tak by można było punktować. Pamiętam, że długo nie pobawiliśmy się tym "naszym fliperem" a to oznacza, że w praktyce kiepsko musiało się na nim grać. A było to w czasach, gdy do Polski wchodziły dopiero prawdziwe flipery ustawiane w podrzędnych hotelach i obsługiwane przez Pana siedzącego na krzesełku przy stoliku, który w oczach dzieciaków był "bogiem", gdyż miał nieograniczony dostęp poprzez kluczyk do tego wyszukanego wówczas kolorowego szczytu hazardu. Ów Pan otworzywszy kluczykiem metalowe drzwiczki mógł dowolnie nabić paluszkiem bonus, by można było sobie długo pograć. Rodziców moich i kumpli nie było stać na przepuszczanie złotówek na tego typu hazard, więc jako remedium na nasz niepohamowany niedosyt wymyśliliśmy, że sami sobie taki fliper zrobimy. Z jakim efektem, widzieliście wyżej

[radzio]

[adalin]

Adam Słodowy... Hmmm... Guru mojego dzieciństwa. Miałem z nim dwa zdarzenia, tchnięte telewizyjną zachętą...

1. Nurek... Nurek to był patent na miarę umysłu siedmiolatka, wgapiającego się w programy telewizyjne, rozjaśniające nieprzeniknioną, kineskopową czerń niejakiego ametysta.

Zgodnie z instrukcją wziąłem korek, dorobiłem mu rączki i nóżki, i narysowałem uśmiech. Wsadziłem nurka do butelki po mleku, którą prawie do pełna napełniłem wodą. Zatkałem ręką wylot butelki i szybko przekręciłem ją w drugą stronę. Nurek majestatycznie wypływał na powierzchnię. Choć nie byłem specjalnie inteligentnym dzieckiem, stwierdziłem, że jest to jednak trochę kretynizm. Żeby się upewnić w tym przekonaniu, przekręciłem butelkę drugi raz. Jakoś byłem zdekoncentrowany, bo prawie litr wody razem z nurkiem chlusnął mi na dywan. Nurek, przemianowany parę dni później na pilota, został spalony wraz z modelem samolotu, oblany rozpuszczalnikiem i wyrzucony przez okno (co te wojenne filmy robiły z dziecięcym umysłem)...

2. Słodowy Pan pokazał w programie taką budkę dla ptaków. Brało się dwie kwadratowe płytki, na ich rogach przewiercało dziurki, przekładało przez nie sznurki i blokowało je supełkami. Wyglądało to jak sześcian, a rolę słupków pełniły sznureczki, odpowiednio zablokowane supełkami, oczywiście

Nie miałem sklejki w domu, więc podniosłem dywan i wydłubałem dwie płytki PCV (w peerelu stanowiło to namiastkę parkietu). Gwoździem wydłubalem dziurki. Bardzo kochałem zwierzęta, więc nie przejmowałem się pokancerowanymi paluchami. Potem przeplotłem sznureczki, nawet równo.

Wywiesiłem to na balkon, nasypałem ziarna i położyłem chlebuś. Nawet specjalnie nie wiało. To ustrojstwo samo w sobie tak się bujało, że z trzeciego piętra całe menu poleciało na ziemię. Powtórzyłem próbę, tym razem ostrożniej, i uciekłem z balkonu. Przez okno w pokoju patrzyłem na efekt. Podleciało jakieś ptaszysko, siadło i chciało machnąć dziobem. Budka tak się rozbujała, że znów całe menu poleciało na ziemię, a ptak spylił chyba do Sosnowca.

Za te dwie płytki, przy okazji wiosennych porządków, mój zad został sprany pasem

Po tych doświadczeniach zająłem się projektowaniem i wcielaniem w życie własnych pomysłów. Najskuteczniejszym z nich była niejaka "flinta". Celna, silna i skuteczna. Zyskałem tym wynalazkiem uznanie na osiedlu oraz cyklicznie odwiedzanej wsi

[Jotes]

Robiło się w życiu to i owo. Były pudełeczka i skrzyneczki, latawce i samolociki, łódki i nawet modele statków…Chodziłem nawet na kółko szkutnicze(a raczej szkudnicze). Ale i mnie jakoś ciągnęło do strzelania i wybuchów.
Kiedyś modne było strzelanie z karbidu. Jak rąbnąłem w klatce schodowej to wszyscy sąsiedzi z domów pouciekali. A jaka zadyma była…
Innym razem jak zrobiliśmy kopciucha w klatce z saletry z cukrem, to trzy jednostki Straży przyjechały.
Jednak mój kolega przebijał wszystko. Miał babkę na wsi. Mieszkała przy nasypie kolejowym. Kolega znalazł beczkę 200 l, włożył do niej karbid, podlał wodą, zadeklował, ustawił na nasypie, usiadł na niej i…odpalił pochodnią. Jak to „srutło”, to kolega wylądował pod nasypem na pół przytomny, a dekiel beczki wpadł babce prosto w okno, wyrywając je razem z futryną.
Potem przyszła kolej na ostrą amunicję. Kopało się pociski z II wojny, w płytkiej wodzie w Pilicy. W piwnicy naszego bloku, wkręcaliśmy takie coś w imadło i podgrzewaliśmy świecą. Pięknie waliło. Potem było kilka granatów…Ale terrorystą nie zostałem.
Ile to kiedyś pięknych zajęć było? A dziś, dzieciaki i młodzież nie potrafi się bawić, miejsca nie potrafi sobie znaleźć, papierosy, alkohol, gwałty, pobicia – ręce opadają…

[SSG]

Ciągle coś dłubałem. W domu nie "przelewało się" więc musiałem zostać mistrzem elementów zastępczych. Silniczek z samochodu sterowanego przez kabel służył mi przez wiele lat do różnych rzeczy i...mam go do dziś. :-)

Nigdy nie pociągało mnie klejenie modeli czy skłądanie innych gotowych zabawek. Zawsze wolałem zerobić coś, co moim zdaniem było odkrywcze, choć na pewno to tylko mój zadek odkrywał nowe sposoby bicia. Sprawdzało się ile potrzeba mąki rozpylić nad kuchnią by się zapaliła, czym różni się siarka z zapałek od siarki z pracowni chemicznej w podstawówce, jakie tworzywa "płyną" podczas spalania a jakie nie nadają się na kopciuch i tym podobne bzdety. Odkryłem też, że nie wolno do saletry dodawać cukru pudru bo łeb moze urwać a nie zrobić kopciucha. To była moja pierwsza bomba. :-) Potem przyszła pora na badanie wpływu ciśnienia i temperatury na materiały łatwo palne. Ojciec kiedyś za coś dostał taką toczoną armatkę jak z okresu napoleońskiego, piękna rzecz. Najpiękniejsze w niej było to, że miała w środku otwór normalnie jak prawdziwa. Ładowało się do niej siarkę zeskrobaną z jednego pudełka zapałek, zatykało kawałkiem papieru i dobijało ołówkiem, wkładało jedną kulkę z łożyska starego odkurzacza i podgrzewało końcówkę. Trzeba było trochę poczekać ale ognia za dużego nie wymagało. Po dwóch, trzech minutach jak walnęło to sami mało zawału nie podostawaliśmy. Po trzecim strzale musieliśmy się w pośpiechu ewakuować z nad Wisły bo milicja przyjechała. Ech, wtedy nie tylko o obywatela dbano ale i o jego spokój.
Kolejnym etapem było zainteresowanie minią, srebrzanką i podobnymi rzeczami co spowodowało małą produkcję petard. W końcu hałasy na osiedlu w jednym czasie wybito nam pasami z głów i tak nastąpiła zmiana zainteresowań. Jednak pierwsza miłość nie rdzewieje, więc zostałem saperem. :-D

Drugą falą zainteresowań byłą raczkująca elektronika. Co się wyrabiało. Proste radia bez zasilania na antenie ferrytowej i diodzie germanowej. Te radia były bardzo niebezpieczne w urzyciu, gdyż wymagały wkładki słuchawkowej z telefonu no i wszystko by było dobrze, gdyby ciotka nie przyjechała z pracy bo nie mógła się dogadać z mamą przez telefon. Oj biedne moje dupsko było. :-D Wtedy to wszyscy na osiedlu przeszliśmy metamorfozę (nie tylko ja zaliczyłem baty za rozłożenie telefonu) i zaczęliśmy systematycznie zbierać części nim cokolwiek zrobiliśmy. Elektronika odcisnęła swoje piętno na moim życiu (i życi :-) ) a w połączeniu z chemią i fizyką spowodowała przekwalifikowanie się na pirotechnika.

Już jako dorosły młodzian lub młody męszczyzna, dłubałem sobie w tej elektronice. Wzmacniacze, korektory, układy zrównoważone, podsłuchy, układy czasowe, alarmy itp rzeczy interesują mnie do dziś. Zawsze pod ręką mam płutki, pisak do ścieżek, chlorek żelaza do wytrawiania płytek i worek części. Dziś robienie samodzielne czegokolwiek przy użyciu pojedyńczych części jest absolutnie nieopłacalne. Zdecydowanie taniej kupić gotowe urzdzenia. Gdyby nie ta satysfakcja... :-D

Aha. Mam na swoim koncie kilka alarmów wędkarskich. Niektórzy mogli się z nimi zaznajomić. Niestety mam miękkie serce i wszystkie poszły do ludzi. :-D I jeszcze ciekawostka. Zdecydowana większość sygnalizatorów elektronicznych pracuje na tym samym procesorze co myszki komputerowe. Nawet rozwiązanie sygnałowe jest podobne. :-)

[spining]

Ja również przeżywałem mocną fascynację wszelkimi wybuchami.
Już w podstawówce robiliśmy bomby z czarnego prochu.
Nie były to byle jakie bomby, bo działały na zapalnik elektryczny. Wystarczyło tylko podłączyć płaską baterię, chwilkę poczekać i bum.
Zapalniki robiło się z drutu oporowego znajdującego się w każdej grzałce akwariowej. Dlatego też, gdy przyszła moja kolej, pewnego dnia jedna z akwariowych grzałek "się stłukła" : i ojciec musiał kupić nową.

Proch i zapalniki robiliśmy sami, bo jest to dziecinnie proste ale nie będę podawał tutaj przepisu na ich zrobienie. Z czasem mikstura wewnątrz uległa zmianie na lepszą.
Gotową bombę pakowaliśmy do wiaderka dla dzieci i zalewaliśmy gipsem
Z całej bomby wystawały tylko dwa kabelki. Teraz należało jeszcze, zorganizować odpowiednio długi kabel aby nie znajdowac się w polu rażenia. Z czasem kumpel zafascynowany elektroniką stworzył z dostępnych w sklepach krótkofalówek i czegoś tam zdalny zapalnik 8O i to było to. Próba się powiodła a z braku kasy i sprzętu więcej takich cacek nie robiliśmy.
Nie będę wspominać o innych wyczynach pirotechnicznych, bączkach, kopciach, wulkanach i innych ale troche tego było. Nie muszę dodawać o doświadczeniach z żelastwem z drugiej wojny.Kupowało się też rakiety w Składnicy Harcerskiej i faszerowało różnymi wybuchowymi miksturami
Z powszechnie dostępnych w sklepach chemicznych i rolniczych artykułów można zrobić niezłe bum.
Inne fascynacje to kolejka PIKO I HO. Zrobiłem swego czasu z ojcem całą makietę.
Fascynacji było dużo i z różnych dziedzin ale zawsze od 6 roku życia bardzo lubiłem i nadal kocham jeździć na ryby.

[wobler123]

Pamiętam jak z kolegą zrobiliśmy sprzęt zakłócający fale telewizyjne. Zakłócenia działały na czarnobiałe telewizory. Na sprzęt kolorowy już nie działało, ubaw był jak 150 gdy goście w trakcie słynnego Dziennika Telewizyjnego o 19:30 podchodzili do telewizora i pięścią z góry traktowali sprzęt bo dziwne pasy łapał.
_________________
Pozwalając na pojawienie się człowieka, natura popełniła coś więcej niż błąd: zamach na siebie samą.

[Zenon]

[Don_Pedro]

ehhhhh, powiało wspomnieniami, powiało - i pomyśleć żę dało się żyć bez problemu bez komórki :roll: 8)

[majkel]

a ja odgrywałem turniej czterech skoczni kapslami, na zderzaku od malucha opartym na szafie :
Zeskok był rysowany na kartonie a wyniki zapisywane w zeszyciku....

[radzio]

[adalin]

Człowiekowi, któremu nie gra w duszy tylko pieniądz, Słodowy niepotrzebny....

Właśnie się chwalę Od sąsiada dostałem. Nie w papę, choć mi się pewnie należy za kształt pyska, ale tak ogólnie...
Cumela kolejnego dostałem i... coś, co brzmi piękniej niż jakieś zakichane foxy... Dzwoneczek, taki prawdziwy, z mosiądzu... Którego spłaszczone serduszko zostało wymienione na takie kuliste, mosiężne... Dzwoneczk z dolutowaną sztycą, ozdobioną żabką... Dzwoneczek, jak to powiadają: "lekutki", ale brzmiący. Tak brzmiący, że gdy serduszko puknie ostatni raz w ściankę dzwonka, to jesze przez kilka sekund dźwięk się "sypie" w uszy. Jak suchy śnieg... Coś pięknego...

Eeeech, tego w "Młodym Techniku" nie było...

[majkel]

[wobler123]

[Tom_roy]

Za kapslowy "Wyścig Pokoju" to nieźle mi się dostało jak z wykładziny odcinek specjalny nie chcial sie sprać podobnie zresztą jak strzelanie z wiatrówki do samobieżnych celów w postaci tarcz na kolejce torowej...wagoniki musialy być zrobione z jakiegoś dziwnego materiału strasznie przyciągającego śrut :? Etap zestrzelonych samolotowych modeli spadających z bloku z fajczącym się ogonem też przerabialem Nie ma to jak ślęczeć miesiąc nad modelem i w kilka chwil go roztrzaskać Potem przyszło wędkarstwo i wszelkie podpróki, spławiki, pesudosygnalizatory z latarek sygnalizacyjnych itp itd Ot fajne wspomnienia
_________________
ryba też człowiek ;)

[mati1112]

Oj grało się i w piłkę nożna na karteczkach. Ale podstawą były własne wynalazki, wybuchy oraz kawały robione sąsiadom(szczególnie tym starszym!) Z kolegami urządzaliśmy sobie na rowerach coś w stylu żużla : na podwórku. Rysowało się tor byle czym no i rowery i jazda/ Chodziło się na łyżwy, grać w hokeja. Kiedyś z braku materiałów skonstruowaliśmy rower z drewna ale po jakiś 10 metrach się rozpadł Super są strzelające baterie wrzucone do ogniska. Czasami jak znalazłem gdzieś jakiekolwiek płyny łatwopalne to zlewałem do jednej butelki no i zatykałem jakąś szmatą podpalałem i rzucałem. Ale było BUM 8O, czasami sam się przestraszyłem :oops: W późniejszym dzieciństwie udało mi się skonstruować mikrofon odbierający nawet do 150 metrów!
ehh to dzieciństwo :

[BW]

Tutaj można znleźć archiwalne nagrania

Zrób To Sam - Adama Słodowego:

• Zrób To Sam - Automaty wokół nas
  
• Zrób To Sam - Bezpieczna Strzelba
  
• Zrób To Sam - Drzewo i drewno
  
• Zrób To Sam - Lampa biurowa
  
• Zrób To Sam - Lampiony
  
• Zrób To Sam - Mały samochodzik
  
• Zrób To Sam - Obozowe usprawnienia
  
• Zrób To Sam - Z blaszek i drutu
  

Dlaczego w dzisiejszych czasach nie ma tak wartościowych programów w telewizji? Aż łezka kręci się w oku. :-(

[dzepetto]

[artur]

Dzepetto w tej chwili misja to oglądalność, oglądalność to reklama, raklama to kasa, kasa to chłam, bo tego naród się domaga. I tu kończy się misja

[pepek]

[Monk]

Jak to nie ma misji!? Nie oglądasz i stąd ta niewiedza. A "Ojciec Mateusz", "Plebania", "M jak miłość", "Moda na sukces", "Przepis na życie" i cała reszta to pikuś!? Misja widoczna gołym okiem, a i repertuar trzeba dopasować do poziomu teleoglądacza! :

[Zenon]

młodym przypominam że A. Słodowy był w latach siedemdziesiątych politycznie prześladowany

[Monk]

Oczywiście: próbował udowodnić, że z niczego można zrobić tak wiele, a tej umiejętności nie posiedli z różnych względów wówczas rządzący. Zawiść Panie! ;)
Na szczęście po latach pojawił się Mc Gyver i przejął pałeczkę Mistrza. ;)

[Zenon]

Eeee politycznie nie wyedukowany
represjonowany był za to że na pytanie miłościwie panującego Edwarda \"pomożecie"?
odpowiedział\_"ZRÓB TO SAM"