- Piskliwe płocie

Był rok 1992. Nad stawem o nazwie Stara Tama regularnie co weekend pojawiał się młody człowiek ze swoją pierwszą wędką – batem 3,60 m. Nie posiadał jeszcze fachowej wiedzy na temat delikatności i finezji (wędkarskiej oczywiście), a fakt że ryby głosu nie mają brał całkiem na serio.

Tak było do pewnego dnia gdy złowił swoją pierwszą płoć, a właściwie – płocisko! To był jego drugi wieczór nad wodą, poprzedniego same okonie. Na super "delikatny" zestaw wędruje cała rosówka i plum do wody. Cisza – ta rosówa jest za wielka chyba nawet dla okoni. Piękny, jaskrawy zachód słońca, gdy jego tarcza dotyka horyzontu "spławiczek"- 4 g dosłownie znika pod wodą. Zacięcie jak na morzu, ale żyłeczka – 6 kg wytrzymałości nie pęka! Nie do wiary, na haku miota się coś grubego – chyba karp, ale srebrne, czerwone oczy – już jest przy brzegu.

Niesamowite – to płoć! Młody człowiek nie myśląc o ostrożności, wyciąga płocisko bezpośrednio na żyłce, zapominając przy tym, że buty ma w wodzie. Hak numer 5 głęboko w pysku mimo, że rosówka była ogromna, a zacięcie było natychmiastowe. Po wygramoleniu się na całkiem stromą skarpę( brudząc się przy tym okropnie) młody wędkarz zabiera się za odhaczanie zdobyczy. W momencie gdy haczyk wychodzi z pyska ryby, razem z nim wydobywa się z niego skrzek przechodzący w cichy pisk. To wystarczyło aby zdębiały "młodziok" z wrażenia pośliznął się na mokrej trawie i zjechał ze skarpy prosto do niezbyt czystej wody która zaraz schodziła do głębokości 80 cm + 0,5 m. szlamu. Po wygramoleniu się z tego świństwa wędkarzyk zauważył wędkę zjeżdżającą do wody. Wędka została odzyskana ale piszcząca ryba nie.

Wędkarz, który dowiedział się że ryby mają głos to ja. Kilkakrotnie spotkałem się jeszcze z podobnym zjawiskiem, jest to prawdopodobnie spowodowane przez powietrze dostające się do przełyku ryby po wyciągnięciu z wody. Jednak płocie ze Starej Tamy były wyjątkowo piskliwe.