Jak tak lotomy po historycznych kartkach naszyj Polski, to spominom czasy jeszcze gierkowskie, kaj nom hajerom nie było tak źle. Na grubie były łod czasu do czasu łorganizowane rajzy na ryby i grziby. Czynsto my tyż jeździli kaj popadło...

Był piykny wrzesiyń, ino ryby cosik niy mamlały hoków.
Przilecioł Antek ku mie do przodka i pado:
- Chopie, mom coś do cia.
- Jak wyjadymy, to pogodomy, bo dej se pozor, czasu niy mom - godom wnerwiony.
- Jak wyjadymy, to ino w gipsdeka w sobota patrzoł bydziesz - pado Antek wściekły jak byk z hiszpańskij koridy.
- A co jest?
- Na grziby jadymy!!!
- To ty teraz mi dupa trujesz ło grzibach? Niy widzisz, że momy awario.
- Widza. Ale jo musza już dzwonić. Czimajom mi dwa miejsca na rajza pod szczecinskie.
- Kiedy?
- Sobota wieczor jadymy, a w niedziela my som nazod. Grzibów zaczynsiynie, koszami zbiyrajom.
- Dobra Antek piszymy sie, ale Mańka bydzie wsciekło.

Po wyjezdzie z dolu, ida ku łazni, kaj cygarety mogymy kurzyć i szukom Antka. Mom go i zaroz pytom:
- Załatwione?
- Momy szczynście, załatwione.
- Kaj to jadymy?
- Kajś w szczecinckie na wielkie grzibobranie, stary funduje autobus, kto ło tym wiy, tyn jedzie.

Na wieczór w sobota przi zbiórce widziołech hajerów z różnych łoddzialów, ale byl szef rajzy i do autobusa wedle listy zaproszoł.
Droga dugo i cza po drodze sie kimnońć - to my spali. Rano my na miejscu byli. Szef pado:
- Chopy my som na miejscu, niy cza daleko łazić, grzibów styknie dlo wszystkich, a radio w autobusie bydzie grało, jak kiery sie boi za daleko wypuścić. Ło szesnostyj momy wyjazd i jak kiery niy zdonży, pojedzie cugiym.

Już my wszystko wiedzieli i lecymy do lasu. Dwa kroki i halt - zajonczok taki rosnie, że ślepok by go ujrzoł. Gibko go do wiadra i już chca walić dalyj, a tu drugi - myśla, że niy stana, bo tela ich sam jest. Antek mie wolo:
- Richat, podź sam, mom ich chyba kiper, niy wyzbiyrom.
- Jo tyż. Podź zakurzyć, zostow je.
Prziszoł i my narada robiymy.
- Jak my je bydymy zbiyrać, jak u nos to zaros łoba kible bydymy mieć pełne - spokojnie stwierdził Antek.
- I jo tak myśla.
- Zbiyromy same malutkie, reszta łostawiomy.
- Ale mi sie rynce czynsom za tom resztom.
- To se je do kapelusza wsadź, ty ślimoku . Wsadzisz dziesiynć grzibów i mosz folówa.
- No, tyż prowda.

Chocioż same były malutkie, to gibko w kiblach miejsca brakło. Idymy pod autobus.
Tam już prawie wszyscy siedzom na trowce wele beszongu. Tyn wuszta wyciongnie, tyn halbka i już mosz piknik, jak to gorole godajom.

Ło szesnostyj wszyscy my już byli narombani. Dobrze, że te grziby już w pace były, to my sie jakoś wkulali do tego autobusa. Jak my ruszyli, coś szefowi do łepa wpadło, coby nos chocioż policzyć - bo kto i kaj siedzioł, to już terozki nikt niy wiy.
Liczy i liczy, aż sie kapnoł, że jednego chopa brakuje. Kozoł szoferowi sie cofnonć i przijechali my nazod na te same miejsce. Patrzymy leży borok tyż cołkim nabity. Kiery jeszcze był na chodzie zloz po niego i do autobusu go wtaranili. Teraz już jadymy w komplecie do chaty.

Nad ranym my przijrchali. Chopy sie pobudzili i do dóm sie kożdy szykuje. Budza tego boroka, bo coś se za wiela wciepoł gorzołeczki, coby aby na piwo doł szefowi, że sie po niego wrócił.
- Stowej, my som już w doma! - Rycza mu do ucha.
- Jakiego doma? Co to jest doma?
- My już pod gruba przijechali. Wyłaź z autobusa.
Chop łoczy otwar patrzy i pyto sie:
- Co to jest gruba? Gdzie mój rower!
- Jaki rower, na grziby my jechali, a niy na Wyscig Pokoju...
- Gdzie ja jestem? Gdzie mój rower?
- W Czerwionce wele gruby, a Ty co tak ło tym kole pierniczysz? (...)

Jak sie łokazalo, to niy był żodyn z naszych chłopów . Zrobili my niychconce porwanie. Dyrektor gruby wzion go do dom, nakarmił, zapłacił za kolo i autym służbowym kozoł zawiyść do dom.

Zaroz w poniedziałek przez megafony głosili na grubie, że wszystkie rajzy som łodwołane. Pamiyntejcie , że na gorzoła niy wybiyro sie żodnym pojazdym, a broń Boże wele miejsc kaj rajzy sie zatrzymujom.

Jakby terozki czytoł to tyn borok spod szczecińskich lasow, to pozdrowiom go i niech napisze w komyntarzu, czy kupił se te koło.

* * * * *

Jak zauważyliście, nie dałem żadnego slownika. To celowe. Mam sprawny, mało używany multiplikator niskoprofilowy Shina. Będzie on nagrodą dla tego, kto ten tekst napisze w literackim języku polskim.

Redakcja nie bedzie poprawiała tekstu przez Was napisanego. Prace bedą wstawiane na stronę główna z dopiskiem KONKURS.

Pierwsza praca ukaże się już w tę sobotę (24 lipca ). Prace konkursowe przyjmowane będą do piątku włącznie. Macie zatem mało czasu. Powodzenia.

Old_Rysiu