Może ktoś zna ten rodzaj grzyba? Nie zbieram ich wyglądają apetycznie, ale boję się ze są trujące. Wiem, że

Dodany przez

robert67

Dodany

Nov 07 2004

Obejrzenia

693

Opis	Może ktoś zna ten rodzaj grzyba? Nie zbieram ich wyglądają apetycznie, ale boję się ze są trujące. Wiem, że "szatan" jest różowy od spodu, ale te są bordowe i po ścięciu nóżka - przedtem żółta - przybiera niebiesko-siny kolor. Jest ich tu mnóstwo.

Wysłane komentarze

old rysiu (2004-11-07)	To dobry grzyb. '' Borowik ponury'' - taką nazwę ma w polskim atlasie. U nas w Polsce mało popularny. Lubi gleby wapiennei ciepłe grądy - lasy liściaste i mieszane. Możliwość pomyłki z '' Borowikiem ceglastoporym '' - też jadalnym :-) Grzyb z foty, jest jadalny, lecz zawiera termolabilnesubstancje trujące, które zostają zniszczone przy gotowaniu lub smażeniu.


robert67 (2004-11-07)	Rysiu lece na gzrzyby!!!Nie spodziewalem sie tak szybkiej publikacji.Brawo za obsluge redakcji!!!Dzieki!!!


gismo (2004-11-07)	Możliwe, że faktycznie jest to borowik ponury, ale patrząc na to zdjęcie trudno jest to jednoznacznie określić. Grzyb jest już trochę zżarty przez pleśń, co sprawiło, iż zniknęły cechy różniące go od dość podobnego do niego borowika usiatkowanego, w dalszej kolejności ceglastoporego oraz rudopurpurowego. Wszystkie bowiem mają bordowe spody. Patrząc dokładniej można zauważyć, że rurki nie sa dokładnie przyrośnięte do trzonu jak to jest u borowika ponurego. Borowik ponury ma delikatnie usiatkowany trzon - takich siatek na powyższym zdjęciu nie widać (ale może to być spowodowane pleśnią). Borowik ponury charakteryzuje się jeszcze tą własnością, że rurki po naciśnięciu robią się bardzo ciemne. Na zdjęciu ścięty trzon jest lekko granatowy... Myślę więc, że patrząc tylko na tą fotkę ciężko byłoby określić gatunek tego grzybka. Dodam może tylko tyle, że b. ceglastopory jest jadalny, zaś ponury jest trujący, ale nie śmiertelnie - tak określono go po ostatnich badaniach. Wcześniej był uznawany za niejadalnego. Nie znalazłem natomiast wzmianki o tym, że jest to grzyb jadalny po ugotowaniu czy smażeniu.


robert67 (2004-11-07)	Gismo Mistrzu!! Zanim odpowiedziales juz dokopalem sie do info.Jest to najprawdopodobniej ceglastopory.Od zeszlego roku omijam go z daleka ale teraz za rada rowniez i Rysia nazbieram,przyzadze.....Jezeli juz sie nie odezwe na PW zaczy ze...........


gismo (2004-11-07)	Ech :) to moze jeszce warto dopisać, że ceglastopory rośnie tylko w lasach liściastych... to chyba dośc ważna wiadomość.


gismo (2004-11-07)	Przepraszam - nie tylko w liściastych. Usiatkowany tylko w liściastych.


robert67 (2004-11-07)	Masz racje ten i inne(bylo ich cale mnostwo)rosly pod jadalnymi kasztanami.Rosly tam poza tym brzozy(prawie jak polskie) i deby(takich debowych wymoczkow jest tu duzo).


old rysiu (2004-11-08)	Z całą pewnością, nie jest to borowik szatański, nie jest to borowik le Galowej i nie borowik purpurowy ( najbardziej podobny do tego z fotografii ). Teraz garść informacji dla Gismo. Borowik ceglastopory u nas nazywany gwarowo '' Gniywus'', jest często spotykanym grzybem na Bieszczadach. Często - to powiem mało - jest podstawowym zbieranym tam gatunkiem. Znam też ponurego, chociaż zbieranego w Dijon ( okolice około 20 km od centrum miasta ). Nie zauważyłem tam rurek wchodzacych na trzon. Posiadam też atlas "Grzyby" Helmut i Renate Grunert ( nad ''u'' dwie kropki ) i autorzy nie wspominają o tak charakterystycznej cesze. Spór rozwiąże Robert. Niech tylko powie, czy okolice to skały wapienne czy też nie.


Sazan (2004-11-08)	W tytule postawiono pytanie. Odpowiadam więc... To stary grzyb. ;)


robert67 (2004-11-10)	Rysiu!moim zdaniem nie sa to skaly wapienne,geologiem nie jestem ale mysle ze jest tu przewaga krzemu.Zglebiles temat nie mniej niz Gismo.Jestescie mistrzami!!!:-))).Ciekawe jest tez ze znajomosc rzeczy(grzyby-ryby)czesto idzie w parze.


robert67 (2004-11-10)	Sazanie!!!bardzo prosze o rozwiniecie tematu:-)))


Sazan (2004-11-10)	:-) Cóż!? Zgrzybiała starość ma to do siebie, że raczej się zwija niż rozwija... ;)


gismo (2004-11-11)	Wypada mi się nie zgodzić się z tym, co napisał Old Rysiu na temat borowika ceglastoporego, którego nazwał "Gniywusem", czyli po naszemu gniewusem. Gniewusami nazywa się borowiki o podobnych cechach przebarwiających, ale pojawiających się dużo szybciej niż u jakiegokolwiek borowika. Mianowicie chodzi o borowika omglonego, przy czym zdecydowanie owe "gniewusy" różnią się od borowika ceglastoporego, rudopurpurowego, szatańskiego, sosnowego, usiatkowanego, korzeniastego i w końcu szlachetnego po pierwsze delikatnie podwiniętym kapeluszem, wyraźnie żółtymi rurkami (kolor podobny do rurek rosnącego tylko w lasach liściastych borowika blednącego), cytrynowożółtym trzonem u szczytu, który przechodzi w brązowawoczerwone barwy u podstawy. Obie zaś nazwy - borowik omglony i gniewus mają swą genezę w tym, iż hymenofor szybko po uszkodzeniu bądź nawet dotknięciu przybiera granatową barwę - potocznie "gniewa się na swego znalazcę". W borowiku ceglastoporym rurki są delikatnie wcięte przy trzonie, zaś u borowika omglonego przylegają do trzona, sporadycznie jedną lub dwiema warstwami rurek zbiegają po trzonie. Warto też wspomnieć, iż borowik ceglastopory jest bardzo łatwy do oznaczenia dzięki drobnym czerwonym kosmkom na żółtym tle pękatego, czasem maczugowatego rzadziej cylindrycznego trzonu. Podobnie do borowika omglonego po przecięciu trzonu, ten natychmiast błękitnieje tak samo jak i jego miąższ. Nazwa gniewus przeznaczona jest jednak dla borowika omglonego. Pewne pomyłki w destynacji tej nazwy dla borowika omglonego i ceglastoporego wynikają z podobieństwa młodych owocników obu gatunków, mianowicie młody borowik ceglastopory posiada pory zółtooliwkowe, później pomarańczowe, w końcu krwistoczerwone. Rurki zaś są żółte i zatokowato wcięte przy trzonie, czyli podobnie jak u borowika omglonego. Na szczęście oba gatunki są jadalne, choć niektórzy autorzy zaznaczają w przypadku borowika ceglastoporego, iż dopiero po dokładnym ugotowaniu. Borowiki omglone spotyka się rzadziej niż ceglastopore. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż sezon występowania b.omglonego jest znacznie krótszy niż ceglastoporego. Inną zaś cechą jest duża wrażliwość zarodników b.omglonego, które są większe niż u ceglastoporego. W efekcie powoduje to, iż gniewusy rosną w dużych skupiskach po kilkanaście do kilkudziesięcu owocników na niezbyt dużym obszarze. Są to jednak borowiki omglone.

Chcesz skomentować? Najpierw musisz się zarejestrować!