Przynajmniej jeden raz w życiu zdarza się dzień, który musi na długo pozostać w pamięci wędkarza. I taki dzionek przytrafił mi się dzisiaj.

- Co Ty chrzanisz? - Niech skonam, święta prawda. - I Ty mnie chcesz wcisnąć, taki kit, mnie, że na żyłkę zero zero dwa wyciągnąłeś z pod lodu 10-cio kilowego szczupaka i to w dodatku na mormyszkę?

O historii tej metody i połowach przy jej zastosowaniu z łodzi, napisałem w poprzednim artykule pt: „Angielska metoda odległościowa”. Tym razem, chciałbym przybliżyć nieco połowy z brzegu w głębokim łowisku. Następnym razem, będzie to niewielki i płytki zbiornik wodny, a być może płytkie łowisko na Zalewie Sulejowskim?

Pomimo chłodu, mżawki a nawet wichury, która w niedzielę dochodziła do 100 km/h, nie rezygnowaliśmy z wędkowania. Trzeba przecież poznać i jeziorko, i to co tam pływa.

Kolejne spotkanie przyjaciół z grona PW. Nie opuszczamy gościnnych Kaszub i spotykamy się w agroturystyce "U Dorsza" niedaleko Przechlewa, nad niewielkim jeziorkiem "Liny ".
Do dyspozycji mamy dwie łodzie z silnikami. Pogoda jak na jesień, jesienna.

Urodzili się tej samaj wiosny, w tej samej wsi. Razem chodzili do szkoły. Obu jednakowo smakowały jabłka z cudzego ogrodu. Obaj odkryli fascynujące zajęcie - łowienie kiełbi. Potem były płotki, jelce, okonie i jazie.

Cel spotkania jest jasny! Połowić podlodowo! Od kilku zim ciężko o ten rodzaj wędkarstwa. W rezerwie mamy Słupię, „mekkę trociarzy”. Złowić tę rybę jest nie łatwo, z opowiadań wiem, że można bywać na niej i kilkanaście lat i wracać o kiju. Ale jak trafi się „ten dzień”, to klękajcie narody!

Rzecz jasna cały poniższy opis wyrażam własnym zdaniem, według własnej logiki i pojmowania wszelkich niuansów związanych z tą metodą.

Tegoroczny sezon wędkarski wkracza w najbardziej intensywny moment naszej bytności nad wodą. Aura, plany urlopowe plus nadzieje na spotkanie z tym jedynym, jakże wymarzonym okazem podwodnego świata. Dla mnie jest to również okazja do krótkiej refleksji. Ile ryb podczas tego sezonu zdoła przeżyć spotkanie z nami.

Skończył obrządek w obejściu i zrobił sobie kilka kanapek na nocną zasiadkę. Wędki i inne potrzebne akcesoria prawie nigdy nie opuszczały samochodu więc tylko zerknął czy wszystko jest. Dołożył do wszystkiego rosówki i troszkę wątrobki drobiowej.

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, pośród jezior i bagien,była położona ludna wieś. W tej wsi, od pokoleń, żyła rodzina Wypychów. Najstarszy z pięciorga rodzeństwa Jarek Wypych był znany jako doskonały wędkarz.

Jak już koledzy wspominali spiknęliśmy się na małe spotkanko nad wodą wielce obiecującą. Jako że jestem posiadaczem słynnej już ponoć Szuflandii dawniej Berci MK I, to zadeklarowałem że pływadło biorę bo się zmieści, a i szukać nie będziemy, bo zresztą nawet nie wiadomo by było gdzie i jak ani od kogo wynająć.

Arturo stara się coś „spłodzić”! Niech pracuje nad tym, czas już wielki by kolejne „sołtysiątką” zjawiło się w naszym gronie .

sobota, 18 stycznia 2014

Budzik wyrwał go z błogiego snu. Niedzielny poranek. Działał jak zaprogramowany automat.