Świt przywitał mnie chłodem, rosa osadzała się na kołowrotku. Siedziałem na wiślanej burcie nasłuchując pierwszych ataków boleni. Przemo już łowił. Ciskał swojego woblera z całych sił, jak najdalej był w stanie.

Czekałem, przytulony do zimnej burty niczym czapla wypatrująca zdobyczy.

W końcu noc na Wiśle. Spełniło się jedno z marzeń, nękających mnie od kilku lat. Były plany kupna pychówki, najpierw z Torque, potem samemu, ale… Zawsze jest jakieś: ale, takie to nasz wędkarskie życie. Wychodząc z założenia, że co się odwlecze to nie uciecze nie traciłem nadziei. Udało się noc z 15 na 16 sierpnia spędziłem z Pszemem na wiślanej rafie.

Na oglądałem ja się Johna Wilsona jak łowi klenie na różne wynalazki i będąc nad kleniową rzeką postanowiłem kilka z nich wypróbować. Najpierw standardowo wirówki i woblery. Te jednak zamiast wymarzonych wielkich kleni przynosiły jazie, kleniki, okonie i szczupaki. Postanowiłem więc spróbować czegoś innego. Ja zatwardziały spinningista zabrałem nad wodę chleb.

Nareszcie woda w Wiśle opadła do stanu umożliwiającego dostanie się na nasz ulubiony przelew. Umawiam się ze swoim szwagrem Krzyśkiem na niedzielę 16 sierpnia. Bez żadnych porannych szaleństw, nad wodą jesteśmy około siódmej.

Poniedziałek 27 lipca zaraz po pracy pognałem do domu na szybki obiad i wypad na bolenie. Tym razem pojechała ze mną Ola.

Od tygodnia numer jeden w moim wędkarstwie to karp.
Na moim łowisku już od kilku tygodni nęcę kukurydzą i kulami proteinowymi. Zestawy z kulką są umieszczone bardzo daleko od brzegu. Teren tam jest bardzo trudny - zalane drzewa i krzaki. Wśród tego gąszczu znalazłem małe poletko czystego dna i tam lokuję (o ile mi się uda trafić w to miejsce) moje kule z haczykami.

Sezon 2009 postanowiłem poświęcić przede wszystkim tyczce i leszczom. Zachęciły mnie do tego, przede wszystkim, ciekawy poprzedni sezon i znakomite łowiska niedaleko domu.

Wracając po pracy do domu, usłyszałem w radio, że rozpoczął się krótki długi weekend. Czego to ludzie nie wymyślą? Nie byłem pewien ile czasu uda się wygospodarować na wędkowanie, ale wiedziałem, że wiele tego nie będzie. I tak pierwszy dzień maja minął w gronie rodzinnym. Co prawda byłem nad wodą, ale łowienia za wiele nie było.

Pierwsze meldunki znad pomorskich rzek nasuwają na myśl tylko jedno stwierdzenie: ten sezon musi być udany! Nie pozostało nam zatem nic innego jak rozpocząć VII już edycję Towarzyskich Zawodów Pogawędek Wędkarskich Łowcy Okazów 2009!

Aby dobrze zacząć nowy rok należy solidnie zamknąć stary. Dlatego nadszedł czas na posumowanie pogawędkowego konkursu "Łowca Okazów 2008".

Jeśli chodzi o pogodę dzień 14 października nie rozpieszczał nikogo. Pogoda zmieniała się jak w kalejdoskopie: najpierw ciemne chmury, wiatr i deszcz a za moment nieśmiałe przebłyski jesiennego słońca. Któż mógłby być zadowolony z takiej pogodowej huśtawki? Raczej nikt. Jednak na ten dzień nie każdy patrzył w ten sam sposób, uczniowie mieli labę z okazji ’’Dnia Nauczyciela" i to ich na pewno bardzo cieszyło.

Wszystko zaczęło się od niedzielnego poranka nad Wisłą.

Po huśtawce stanu, woda na Nysie Kłodzkiej w końcu spadła na tyle, że można, a nawet trzeba było jechać! Dodatkowa motywacja (bez niej też bym jechał) to zapowiedź spotkania z Andzią. Wyznaczony konkretny czas i miejsce. Cel wiadomo – polowanie na klenie. Strugacz na jednym, wobler na drugim końcu wędki! Obydwa końce w wodzie, jeden głębiej, chociaż to już różnie bywało.

Było to 2 Lipca...

Słonko grzało i koło 15 pojechaliśmy z kolegami na spinning na zbiornik ’’Huta Józefów’’.